Marcel Vermeersch

Tekenen heb ik van jongs af altijd gedaan. De jaren zestig waren een inspirerende periode op alle gebied. Vooral de tweede helft van de sixties waren voor mij boeiend. Het waren de jaren van the Beatles en de Stones, Jacques Dutronc en Adamo, Will Tura en Liliane St-Pierre en talloze andere succesvolle popzangers en zangeressen. Het was ook de tijd dat ik mij bewust begon te worden van de wereld om mij heen. Dat ik grootse verwezenlijkingen zag gebeuren, zoals de landing op de maan en de tourzege van Eddy Merckx.

In die wereld, waarin steeds meer mogelijk leek, vond ik mijn inspiratie. Getekende portretten van popsterren, zoals de Beatles, Tom Jones en Diana Ross, nagetekend uit muziekbladen als Juke Box, mocht ik op het prikbord hangen in het naburig café.

Met het volwassen worden werd het werk en het gezin belangrijker en kregen andere vormen van creativiteit de bovenhand: het klussen in en rond het huis, een meubel ontwerpen, het bouwen van een kampeerauto, het vulde de meeste van mijn vrije tijd.

Beroepsmatig kwam ik achter de technische tekenplank te staan. Ik volgde naderhand diverse opleidingen in binnen- en buitenland in technisch design. Met die bagage werkte ik aan het ontwerp van vele verschillende autobussen en autocars, in bedrijven in België en Nederland. Ik gaf cabines van bouwkranen een modernere vorm. Ik kon dus wel creatief bezig blijven.

Ik bleef dus tekenen, zij het vooral onder strikte opgelegde voorwaarden. Pure creativiteit moest vaak wijken voor veel minder idyllische zaken als functionaliteit, kostprijs, productieprocessen, enzovoort.

Na een goed gevulde actieve loopbaan kwam er dan (eindelijk!) tijd vrij voor een nieuwe invulling van mijn dagen, zonder andere voorwaarden dan die van mezelf. Omwille van het sociaal contact “onder gelijkgestemden” en om bij te leren, schreef ik mij onmiddellijk in aan de SASK (Stedelijke Academie voor Schone Kunsten) te Roeselare. Een opleiding die mij, vooral in het begin, heeft geholpen om verschillende richtingen uit te proberen, om praktische zaken onder de knie te krijgen, om meningen en denkpatronen te verruimen, …

Vandaag schilder ik op doek, in acryl of olieverftechniek. Ik kies mijn onderwerpen meestal op basis van beelden die iedereen wel kan plaatsen. Soms uit het eigen dagelijks leven, maar ook uit de media, zoals filmstills. Door kleur of compositie en door toevoeging of weglating van elementen werkt het beeld vaak bevreemdend, wat de kijker triggert om naar de achterliggende gedachte op zoek te gaan. Elkeen kan het beeld vertalen naar zijn eigen situatie en er zijn eigen verhaal rond bouwen...